Heildstæð samlögunarstefna og Dorrit

Egill Helgason sagði í Silfrinu að Margrét Sverrisdóttir hefði ekki viljað koma fram í þættinum með Jóni Magnússyni, lögmanni og bróður. Það finnst mér athyglisvert. Steingrímur Sævarr benti á það um daginn á fjölmiðli sínum að í grein Margrétar Sverrisdóttur í Morgunblaðinu væri hún í raun að afneita málflutningi Jóns þegar hún sagði að þeir sem mismuna fólki út frá trúarbrögðum ættu ekki erindi í flokkinn.

Eiríkur Bergmann lýsti þessu hins vegar skýrt og skorinort - við þurfum heildstæða samlögunarstefnu. Þetta er vandinn. Þeir sem hafa velt þessum málum fyrir sér átta sig á því að þetta eru flókin mál og engar heildarlausnir í boði. Fyrir vikið hljóma þeir froðukenndir á meðan Sigurjón Þórðarson, Jón Magnússon og Magnús Þór tala um að 1. maí hafi verið svartur dagur í sögu landsins. Þeir smætta umræðuna og einfalda til að ná í atkvæði og spila sig í þokkabót sem píslarvætti og fórnarlömb. Enn sem komið er hef ég ekki heyrt neinar áþreifanlegar lausnir frá þeim í þessum málum - heldur bara talað um að þetta sé vandamál.

Friðbjörn Orri kom annars sterkur í Silfrið. Þetta er auðvitað samofið uppgangi og kraftmiklu samfélagi. En Jón Magnússon toppaði þetta með því að vitna í ummæli Dorritar um að það ætti ekki hver sem er að fá að verða Íslendingur. Ætli Dorrit kjósi Frjálslynda í vor?